Więcej o formatach audio

Istnieje mnóstwo formatów audio. Najbardziej rozpowszechnione to MP3 (MPEG-2 Audio Layer III) i WAV. Typ formatu z reguły odpowiada rozszerzeniu pliku (litery w nazwie pliku po kropce, na przykład .mp3, .wav, .ogg, .wma).

Kodek (skrót od koder-dekoder) to algorytm dekodowania i kompresji danych w formacie dźwiękowym. Dla niektórych typów plików przypisane są specjalne kodeki. Na przykład, dla formatu MP3 zawsze używa się kodeka MPEG Layer-3, wówczas gdy format MP4 może używać więcej różnych kodeków.

Często pojęcia kodeka i formatu są używane zamiennie. Zwłaszcza jeśli format zawsze używa jedynego kodeka. Trzeba jednak zdawać sprawę z różnicy między formatem a kodekiem. Mówiąc prościej, format można porównać z kontenerem, w którym za pomocą specjalnego kodeka przechowuje się sygnał dźwiękowy lub wideo.

Niektóre formaty, takie jak as MP4 lub FLV mogą przechowywać strumienie zarówno dźwiękowe, jak też wideo.

Jeśli nie wiesz, w jakim programie otwierać format dźwiękowy lub inny, zalecamy skorzystanie z naszego konwertera audio. Obsługuje prawie wszystkie istniejące formaty.

W zależności od sposobu kompresji, można wyróżnić dwa typy kodeków:

Kodeki bezstratne 

Ta grupa formatów zapisuje i kompresuje dźwięk w sposób, który pozwala na zachowanie dokładnej jakości oryginału podczas dekodowania. 

Najbardziej znane bezstratne formaty kodowania to:

  • FLAC (Free Lossless Audio Codec),
  • APE  (Monkey’s Audio),
  • ALAC (Apple Lossless Audio Codec).

Kodeki stratne

Podczas kompresji ze stratami dźwięk doświadcza pewnych zmian. Na przykład, kompresja przycina częstotliwości dźwięku, które są niesłyszalne dla ucha ludzkiego. W czasie dekodowania plik będzie się różnił od oryginalnego pod względem przechowywanej w nim informacji, lecz dźwięk pozostanie prawie ten sam.

Niektóre z rozpowszechnionych stratnych formatów to:

  • MP3
  • WMA
  • OGG
  • AAC

Więcej o powszechnych formatach audio

WAV to jeden z pierwszych formatów audio. Używany głównie do przechowywania niezkompresowanych ścieżek dźwiękowych (PCM), identycznych płytom kompaktowym audio pod względem jakości. Jedna minuta dźwięku z formacie WAV wymaga przeciętnie 10 megabajtów pamięci. Płyty CD z reguły dygitalizowane są w formacie WAV, a następnie można go skonwertować do MP3 za pomocą konwertera dźwięku.

MP3 (MPEG Layer-3) to najbardziej rozpowszechniony format dźwięku w świecie. MP3 jak wiele innych stratnych formatów, zmniejsza rozmiar pliku za pomocą przycinania dźwięków niesłyszalnych dla ucha ludzkiego. Obecnie MP3 nie jest najlepszym formatem co do rozmiaru pliku i jakości dźwięku, ale ponieważ jest najbardziej rozpowszechniony i obsługiwany przez większość urządzeń, wielu użytkowników wolą przechowywać swoje nagrania w tym formacie.

WMA (Windows Media Audio) to format należący do korporacji Microsoft. Początkowo został wprowadzony jako zamiennik dla MP3 o podwyższonym stopniu kompresji. Ten fakt jednak podważono na podstawie niektórych niezależnych testów. W dodatek, format WMA obsługuje ochronę danych za pomocą. 

OGG to otwarty format obsługujący kodowanie dźwięku za pomocą różnych kodeków. Kodek Vorbis najczęściej używa się w OGG. Jakość kompresji jest porównywalna do MP3, ale format jest obsługiwany przez mniejszą liczbę odtwarzaczy audio i urządzeń. 

AAC to opatentowany format audio o większych względem MP3 możliwościach (ilość kanałów, częstotliwość rozdzielczości). Zasadniczo daje lepszą jakość dźwięku przy tym samym rozmiarze pliku. AAC obecnie to jeden z najbardziej jakościowych stratnych algorytmów kodowania. Plik zakodowany w tym formacie może mieć kolejne rozszerzenia: .aac, .mp4, .m4a, .m4b, .m4p, .m4r.

FLAC to rozpowszechniony format stratny. Nie modyfikuje strumienia audio, i dźwięk zakodowany w tym formacie pozostaje identyczny do oryginalnego. Często używa się do odtwarzania dźwięku w systemach audio wysokiej klasy. Ten format obsługuje ograniczona ilość odtwarzaczy i urządzeń, dlatego do odsłuchiwania nie raz potrzebna będzie konwersja do innego formatu.

Wstecz